Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Β ΜΕΡΟΣ

Κατανοώντας ο Άγιος Βασίλειος τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί και στον κλήρο και στο λαό, να παρακολουθήσουν τη μακρά Θεία Λειτουργία και τις ευχές προς τον Θεό, στην όλη ακολουθία του Αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου, παρακάλεσε τον Κύριο με νηστεία και προσευχή να του φανερώσει τον τρόπο να βοηθήσει τους πιστούς.

Η Θεία Λειτουργία, η οποία φέρει το όνομά του, αποτελεί διασκευή παλαιότερης λειτουργικής παράδοσης, που είχε ως βάση την αρχική Θεία Λειτουργία του Ιακώβου του Αδελφοθέου. Ο Μεγας Βασίλειος επέφερε τις αλλαγές και πρόσθεσε νέες ευχές. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποια μέλη στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ψάλλονται αργά (παπαδικά μέλη), όπως ο επινίκιος ύμνος (Άγιος - Άγιος - Άγιος Κυριος Σαβαώθ), το “Σε υμνούμεν...”, προκειμένου να καλυφθή η μεγάλη διάρκεια των ευχών. Το “Άξιόν εστι” ως ενάτη ωδή αντικαθίσταται από τον γνωστό ύμνο “Επί Σοι χαίρει Κεχαριτωμένη....”.

 

Αξιοσημείωτο είναι ότι την γνησιότητα της Θείας Λειτουργίας του Μ. Βασιλείου την μαρτυρεί η εν Τρούλλω Πενθέκτη Οικουμενική Συνοδος. Η Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη μέσω του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Από εκεί έγινε γνωστή και στην Αλεξάνδρεια, χώρος αγαπητός για τον Μ. Βασίλειο.

 

Υπογραμμίσαμε και παραπάνω ότι οι ευχές στην συγκεκριμένη Θεία Λειτουργία είναι εκτενέστερες με βαθύ θεολογικό περιεχόμενο. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι πρόκειται ακριβώς για την θεία Λειτουργία, που αρμόζει στις Κυριακές της περιόδου αυτής, όπου απαιτείται από τούς Χριστιανούς κατάνυξη, πνεύμα πνευματικής περισυλλογής και πάνω απ όλα εμπειρία θεώσεως.

Ο τρόπος, θαυμαστός, όπως μόνο σε έναν Μεγάλο διδάσκαλο, Πατέρα και Άγιο της Εκκλησίας θα ταίριαζε. Σε οπτασία, λοιπόν, είδε ο Άγιος, ο σοφότατος Βασίλειος, τον Κύριο με τους Αποστόλους, να τελεί την Θεία Μυσταγωγία, λέγοντας τις ευχές όχι όπως ακριβώς είναι γραμμένες στη Θεία λειτουργία του αδελφοθέου Ιακώβου, αλλά συντετμημένες με τέτοιο τρόπο, όπως τις συνέθεσε κατόπιν ο Άγιος στη Θεία Λειτουργία του.

Η Θεία Λειτουργία που έγραψε, τελείται 10 φορές το χρόνο:

την 1η Ιανουαρίου (ημέρα της μνήμης του),

τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής,

την παραμονή των Χριστουγέννων

την παραμονή των Θεοφανείων,

την Μ. Πέμπτη και

το Μ. Σάββατο.